'CON MOTO'
van de Amsterdamse klankkunstenares Yntse Vugts is een choreografie waarin twee
trapeze-artiesten, twee performers, een zangeres, een cameraman en een pianist, de rol van musicus spelen.
Het is een compositie die door de choreografie bepaald wordt: de bewegingen produceren
geluiden, klanken. Een belangrijk uitgangspunt is het synesthetische principe, het verschijnsel van zintuiglijke verschuivingen: klanken zien en kleuren horen. "Goede muziek moet je zien"!
"Gecomponeerde beelden, gefilmde klanken, een overvoering van het optische in akoestische zin en omgekeerd," zoals Markus Payer schreef in de Frankfurter Allgemeine Zeitung naar aanleiding van de
eerdere productie 'In Air (B)inär' in opdracht van de Hessischer Rundfunk Frankfurt.
Het geheel is qua concept zó gecomponeerd dat in eerste instantie aan ieder onderdeel een kleurwaarde gegeven is, wat vervolgens niet alleen voor de muzikale compositie bepaalde consequenties
heeft, maar ook voor de sfeer, interpretatie én de technische uitwerking van de diverse delen.
Bovendien wordt de techniek zó ingezet dat de fysieke werkelijkheid van de mens (performer) en de virtuele werkelijkheid van de apparatuur over elkaar heen gelegd, in elkaar geschoven kunnen
worden.
Zo is bijvoorbeeld in het midden van de grote zaal (met een hoogte van 17 meter), een horizontaal projectievlak geplaatst. Zowel boven als onder dit vlak is een trapeziste te zien.
Op dit grote projektievlak (4mx6m.) is een real-time montage te zien van de live beelden van beide trapezen. Deze opbouw geeft Vugts de mogelijkheid om visueel met verschillende realiteiten te
spelen.
Centraal in deze productie staat ook de relatie tussen de performers op het grondvlak en in de lucht. Interessant voor Vugts is met name het zoeken naar de specifieke mogelijkheden en beperkingen
van zowel de bewegingen in de lucht (de trapezes) alsook op het grondvlak.
Voor de uitwerking van dit idee wordt real-time editing zó ingezet dat er audiovisueel optimaal met deze verschillende realiteiten gespeeld kan worden.
Live gebeuren, schaduw, projectie; het schuiven, uit elkaar trekken en vervolgens weer over elkaar heenleggen, kortom het experimenteren met de synchroniciteit en a-synchroniciteit van beweging,
beeld en klank is de kern van deze nieuwe compositie.
De live-montage wordt als het ware een 'audio-visuele digitale echo/schaduw', die voor het publiek de aandacht voor het live-gebeuren zelfs verdringt.
______________________________________________________________________________________________________
Uitvoering: 1999.
Multi-disciplinaire choreografie.
Grand Theatre Groningen.
Concept, montage, techniek: Yntse Vugts.
Compositie: Jan Tilman Schade, Yntse Vugts.
Choreografie: Barbara Duyfjes, Yntse Vugts.
Performers: Fredie Beckmans, Barbara Duyfjes, Anne Harmsen (trapeze), Barbara de Klein (trapeze). Zangeres: Marjan Linnenbank.
Piano: Jan Tilman Schade.
Camera: Fredie Beckmans.
Lichtontwerp: Wil Frikken, Martin Lambeek.
Technisch assistent: Daniel Schorno.
Ontwikkeling software: Tom Demeyer/Steim.
Analoge interfaces: Marc Marc Amsterdam.
Productie: Digital4tune en Grand Theatre.
Met dank aan: Montevideo, Mondriaanstichting, Park 4DTV, Steim, St. Het Gevogeld Verlangen,
Kalamiteit, Dokkum.
Foto's van het projektievlak tussen de twee trapezisten
Entree kaart premiere in Grand Theatre Groningen
Uitvoerenden