IN AIR (B)INÄR

'IN AIR (B)INÄR'

is een multi-mediale productie van klankkunstenares Yntse Vugts .
Dit is een concert in opdracht van de Hessischer Rundfunk voor de afdeling HR2 Neue Musik,
Bernd Leukert.

"De dame op één van de monitoren, dirigeert de andere beeldschermen. Alsof ze geen deel uitmaakt van de monitoren-installatie maar erover heerst, gehoorzamen de apparaten naar haar gezwaai met de afstandsbediening. Vóór deze mediale opbouw zit in levende lijve dezelfde vrouw, óók met de rug naar het publiek gekeerd. Zij bewaakt de handelingen en bedient de diverse interfaces en regel-apparatuur.
Met dergelijke verdubbelingen, spiegelingen en spelen met identiteit, met een ironie en schokken van het gegeven van artistieke uitvoering begint het video-concert.
De naam van deze productie is een toespeling op een compositie van Johan Sebastiaan Bach, en op het binaire stelsel, wat de basis vormt van elke digitale operatie.

Yntse Vugts zoekt naar labyrinth-achtige verbindingen tussen klank, beeld, theatrale elementen en lichamen. Zo worden bijvoorbeeld de door een handy-cam verzamelde beelden uit de zaal, door middel van elektronische omvorming in tonen getransformeerd: gecomponeerde beelden, gefilmde klanken, een overvoering van het optische in akoestische zin en omgekeerd.
Vugts is in dit stuk zeker de onverdroten uitvinder van het spel der wisselwerkingen en holt met haar concept de kern van traditionele concepten volledig uit.
Voor deze productie heeft Vugts in samenwerking met Stichting Steim een video-interface ontwikkeld, waardoor digitaal toon en beeld elkaar kunnen sturen en manipuleren.
Dit biedt diverse nieuwe mogelijkheden.
Zo ontstaan er complexe handelingen en gebeurtenissen en vaak ook momenten van archaïsche klankproductie. De instrumentalisten en performers verzetten zich gezamenlijk tegen een apparaat waarvan ze de voortbrengselen niet volledig kunnen beheersen.

Zo bijvoorbeeld wordt in een onderdeel van dit concert, Bach's muziek versplinterd en weer opnieuw samengesteld en uitgevonden.
Hieruit ontstaat een ongekend mooie, gecodeerde en toch ook geheimzinnige vlotte muziek.
Een ruisende en bruisende klankenzee.

Een spel met restanten van een heldendicht, tegelijkertijd esthetische bevrijding, een versplintering en vernieuwende verdichting: een ontleding en opnieuw componeren op basis van digitale abstractie.
De technische ordening probeert Vugts heel vergaand transparant te maken door de wijze van opbouw. Tegelijkertijd zijn in dit stuk van avantgardistische klankkunst, de handelingen zó bedacht dat ze een volledig inzicht belemmeren. Het publiek moet verrast worden, moet wat kunnen ontdekken.
Ook de dirigente met haar supervisie kan het systeem en dus de uitvoerenden niet volledig
controleren maar slechts op gang brengen en houden...."
Markus Payer, Frankfurter Allgemeine Zeitung.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
Uitvoering: 1996.
Multi-media.
Theaterhaus Frankfurt.
Concept, opnamen, montage, techniek: Yntse Vugts
Trapeze artieste: B. Biloe.
Performer dans: Barbara Duyfjes.
Gitaar, cello: F.F. Beckmans.
Cello, tuba: Jan T. Schade.
Video Interfaces: Stichting Steim
Technische Assistentie: Daniel Schorno.

Productie: Digital4tune, Bernd Leukert, Hessischer Rundfunk / HR2 Konzert Neue Musik.
Met dank aan: stichting Steim, Montevideo

Uitvoerenden